Perfectionisme is een geweldige karaktertrek. Sommige dagen baal ik er echt van dat ik geen perfectionist ben. Andere dagen ben ik dan weer heel blij dat ik het niet ben. Ik kijk ontzettend op naar van die supergeorganiseerde mensen die altijd alles meteen terugvinden en weten waar en wanneer ze wat moeten doen. Het is een karaktertrek waar ik als chaoot veel van kan leren.
En liefste perfectionist, Ik begrijp dat je alles perfect wil doen. Het zit in jou net zoals chaos in mij zit. Je wil dat de teksten die je schrijft foutloos zijn, dat de ontwerpen die je maakt pixel perfect zijn en dat je geen strepen op je ramen hebt als je die net hebt gewassen. Die zaken zijn niet onbelangrijk, maar ze zijn ook niet van levensbelang.
Je hebt ongetwijfeld massa’s dromen en dingen die je wil verwezenlijken in je leven. Misschien wil je een eigen blog beginnen of wil je starten als zelfstandige in bijberoep. Misschien wil je eindelijk je website in een nieuw jasje steken of wil je een aantal nieuwe producten op de markt brengen. Je hebt deze zaken allemaal waarschijnlijk al tot in de kleinste details uitgepland ergens in een schriftje of in een Excel-bestand.
Je bent waarschijnlijk al een aantal keer vol goede moed begonnen aan deze zaken en iedere keer komt daar die moment dat je denkt: “Dit is niet goed genoeg!”. Je begint je vragen te stellen over je eigen kunnen en je zelfvertrouwen keldert. Je wil dat die video die je aan het monteren bent perfect is zodat het een viraal succes wordt. Je wil dat die website die je maakt een pareltje is waar alle informatie makkelijk op terug te vinden is. Je wil niet dat er strepen staan op je ramen als je die wast. Alles moet perfect zijn.
En dan sla je tilt.
Voor je het weet ben je een paar weken of een paar maanden verder en heb je niet meer verder gewerkt aan dat project waar je eens zo enthousiast over wat. De blog ziet er nog altijd hetzelfde uit, maar je schrijft er niet meer op omdat het een doorn in je oog is. Je ziet mensen om je heen die wel vooruit gaan met hun projecten en je vervloekt ze stilletjes. Waarom kunnen zij dat wel en jij niet? Waar halen zij die energie en die drive?
Het geheim? Done is better than perfect.
Ik weet van mezelf dat ik geen perfectionist ben en mijn omgeving is zich daar ook bewust van. Voor mijn perfectionistische vriend is het soms een behoorlijke klus om met mij samen te wonen. Maar ik krijg dingen gedaan. De afwas gebeurt wanneer die gebeurt en de ramen worden hier al eens gelapt, hetzij met de nodige achtergebleven strepen (over een paar weken zijn die ramen toch terug vuil). Ik startte Tuttefrut ook al ziet die site er nog lang niet uit zoals ik dat wil en ontbreken er een paar zeer belangrijke pagina’s, maar ik ben gestart.
Ik leg de lat voor mezelf hoog, dat zeker wel, want ik wil kwaliteit leveren, maar ik streef niet naar perfectie. Goed is goed genoeg. Tuttefrut staat er en wint iedere dag een beetje naamsbekendheid. Ik bereik er mensen mee die ik kan helpen en dat was hetgeen wat ik voor ogen had met dit project. Had ik gewacht tot op de moment dat ik een volwaardige site had met alle nodige pagina’s en plugins en dat soort zaken, dan had er nog steeds niets gestaan en kreeg jij momenteel niet deze schop onder je kont.
Dus liefste perfectionist, begin aan je project, wat het ook mag zijn. Probeer kwaliteit te leveren, maar laat perfectie even achterwege. Ik ga je niet vies bekijken als ik een dt-fout in je tekst tegenkom of als er een streep staat op je pas gelapte ramen. Echt niet. En ik vermoed dat dat voor vele andere mensen ook niet van zo’n groot belang is. Begin. Begin klein. Zorg dat je de bal aan het rollen brengt. Begin met je skateboard en wie weet vind je ooit die perfecte, rode sportwagen in je garage.
Als je de volgende keer dat stemmetje “Dit is niet goed genoeg!” hoort roepen, vraag je dan even af: “Is dit goed genoeg?”. Als die vraag niet werkt, mag je er ook altijd: “Zou Kathleen dit goed genoeg vinden?” van maken. Het antwoord op die laatste vraag is ongetwijfeld ja. 😉
Heel veel liefs,
Je chaotische cheerleader
Kathleen